Moederdag is sowieso een gevoelig onderwerp voor mensen die te maken hebben met (in)fertiliteit, die ongewenst kinderloos zijn of een kind verloren hebben. Je voelt je eigen gemis die dag misschien extra hard. Alle moeders worden die dag namelijk in de bloemetjes gezet. Moederdag kan dan ook een beladen dag zijn voor een sterrenmama.
Lees verderHet hele fertiliteitsverhaal is een zware tocht voor jouw partner en jou. Maar vandaag wil ik toch eens even stilstaan bij het belang van psychosociale of emotionele ondersteuning in het hele ivf verhaal.
In een vorig schrijfsel had ik het over de impact van een ivf-behandeling. Toen haalde ik al aan dat het handig kan zijn om bepaalde zaken te delen met jouw collega’s, alleen voor de praktische kant van de zaak zoals afspraken geregeld krijgen. Maar je bent en blijft een mens van vlees en bloed! Je hebt naast die organisatorische kant mogelijk ook ondersteuning nodig bij de emotionele kant van het verhaal.
Lees verderJe weet dan dat je medische hulp nodig hebt om een kindje te krijgen. Je zal medicatie moeten nemen en op allerlei controles moeten… Maar wat voor impact heeft een ivf-behandeling verder nog op jouw leven? Daar had ik zes jaar geleden totaal geen idee van! Ik probeer het jullie vandaag een beetje uit te leggen.
Elke avond vlak voor het slapen gaan, heb ik mijn eigen avondritueel. Elke dag hetzelfde, elke dag een momentje waarbij we eventjes alleen met zijn drie op de wereld zijn.
Lees verderDe twee weken wachttijd wordt door velen tijdens een IVF of ICSI behandeling beschouwd als de zwaarste of moeilijkste periode van de hele procedure. Want zoals het woord het al zegt, je moet wachten. Wachten op wat de toekomst misschien brengt.
Even heel kort uitleggen wat die twee weken wachttijd eigenlijk is. Nadat je een IVF of ICSI behandeling achter de rug hebt, wordt er een bevruchte cel of embryo terug geplaatst. Hierna volgt een twee weken wachttijd, die zoals het woord het al zegt, ongeveer twee weken duurt. Na deze twee weken wordt er, door middel van een bloedafname, getest om te kijken of je zwanger bent. Natuurlijk is het normaal dat je dit niet na dag 1 al weet, dat is bij een natuurlijke bevruchting ook niet het geval.
Lees verderHoe pijnlijk is een zwangerschapsaankondiging voor wensmama’s of sterrenmama’s? Hoe kan je het misschien anders aanpakken? Want uiteindelijk wil je alleen maar positief nieuws delen.
Laatst vertelde ik over welke momenten allemaal moeilijk kunnen zijn voor een sterrenmama. Toen vertelde ik nog niets over hoe pijnlijk een zwangerschapsaankondiging kan zijn. Dit geldt al helemaal als je als wensmama de medische wereld nodig hebt om zwanger te geraken.
Lees verderIedereen heeft momenteel zijn mond vol van #meiplasticvrij. Een campagne om mensen bewust te maken van de overdaad aan wegwerpplastic en de bijhorende vervuiling. Het inspireerde mij om nog een beetje extra mijn best te doen. En daar wil ik jullie graag over vertellen.
Voor (maar vooral tijdens) mijn zwangerschap van Warre, maakte ik enkele bewuste keuzes. Oorspronkelijk niet zo zeer om ecologische redenen, die waren voor mij eerder een mooie extra. Ik wist nog voor ik zwanger was dat ik heel graag gebruik wilde maken van wasbare luiers. Geen chemische middelen in, minder kans op allergisch reageren, over de hele luierperiode beter voor de portemonnee. Dat waren voor mij de drie hoofdredenen. Al snel kwamen daar de Cheecky wipes bij, want die vond mijn man niet meer dan logisch. En zo kan ik nog wel even door gaan. Mij ging het in oorsprong om een heleboel ‘natuurlijkere’ keuzes, zonder al te veel chemische producten. Maar zo maakten we doorheen de zwangerschap steeds meer ecologische keuzes.
Lees verderIk had voor vandaag eigenlijk een helemaal andere blogpost voorbereid (maar die komt dan volgend weekend!) Maar toen zag ik op Instagram heel wat posts passeren rond International Bereaved Mother’s Day. Het voelde dus een beetje als een noodzaak om hier vandaag toch even wat over te schrijven.
Ik wist niet dat dit bestond, nu ja, vorig jaar was het verlies van onze Warre nog veel te vers. Ik moest hem nog maar een dikke maand missen. Dus moest je het me vorig jaar verteld hebben dat dit bestond, had ik er waarschijnlijk toch nog geen oren naar gehad. Maar ik ging dus even snel op zoek naar het hoe en wat.
Mijn herinneringsjuwelen of mamajuwelen liggen me toch nauwer aan het hart dan ik zelf dacht. Dat heb ik de afgelopen week mogen ontdekken.
Laat me eerst al eens terug gaan naar vorig jaar. Nadat Warre was gestorven, was één van de eerste dingen waar ik aan dacht: “Ik wil graag een asjuweeltje, zodat onze kleine jongen altijd dicht bij me is.”
Na hier een paar dagen verder over na te denken, vond ik dat toch maar een enge gedachte. Het voelde namelijk aan alsof ik onze jongen zou opsplitsen en dat voelde voor mij heel fout aan. Naar mijn gevoel kon hij zo niet volledig op gaan in de natuur en zou hij dus geen rust vinden. Ik weet dat het misschien een beetje simplistisch of kinderachtig klinkt, maar voor mij moest onze Warre helemaal met de wind mee, naar boven de wolken. Want ik geloof wel in het principe ‘ashes to ashes, dust to dust’.
Een leeg kamertje, propvol spullen, jouw kamer. Dat is ook een beetje hoe ik me soms voel. Leeg, maar ook met zoveel emoties. Verdriet omdat ik Warre niet meer kan vasthouden en zien opgroeien. Schuldgevoelens omdat ik door ga met mijn leven en soms schuldgevoelens omdat ik ook zo vaak stil sta bij hem. Hoop op een tweede kindje, een broertje of zusje, hoop om al die spulletjes die we voor hem kochten, snel te kunnen gebruiken.
Soms overvallen die gevoelens me, door heel logische dingen zoals Warre zijn verjaardag, maar soms ook door heel kleine dingen. En dan kan het mij heel hard en heel snel overvallen. Wat kunnen triggers van die emoties zijn en hoe
probeer ik er mee om te gaan?
Ik ben Marissa, kleuterjuf, getrouwd met K en fiere sterrenmama van Warre*.
Ik deel je graag mijn verhalen over het verlies van ons zoontje en de weg naar het vervolledigen van ons gezin.
© 2019 Searching Rainbows
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑