Mijn herinneringsjuwelen of mamajuwelen liggen me toch nauwer aan het hart dan ik zelf dacht. Dat heb ik de afgelopen week mogen ontdekken.
Laat me eerst al eens terug gaan naar vorig jaar. Nadat Warre was gestorven, was één van de eerste dingen waar ik aan dacht: “Ik wil graag een asjuweeltje, zodat onze kleine jongen altijd dicht bij me is.”
Waarom geen asjuweel?
Na hier een paar dagen verder over na te denken, vond ik dat toch maar een enge gedachte. Het voelde namelijk aan alsof ik onze jongen zou opsplitsen en dat voelde voor mij heel fout aan. Naar mijn gevoel kon hij zo niet volledig op gaan in de natuur en zou hij dus geen rust vinden. Ik weet dat het misschien een beetje simplistisch of kinderachtig klinkt, maar voor mij moest onze Warre helemaal met de wind mee, naar boven de wolken. Want ik geloof wel in het principe ‘ashes to ashes, dust to dust’.
Daarenboven vond ik ook helemaal mijn gading niet in de asjuwelen die ik online of bij de begrafenisondernemer vond. Ze leken me allemaal zo log. Maar ik wilde wel een soort van mamajuweel of een herinneringsjuweel.
Haarlokje in een hanger
Voor Warre stierf en we dus nog op neonatologie zaten, speelde ik met het idee om een hangertje te laten maken van een vingerafdruk. Maar een pasgeboren baby (of alleszins die van mij) blijkt helemaal nog niet zo’n duidelijke vingerafdruk te hebben. We hebben een mooie voet- en handafdruk, maar hoe hard we ook probeerden, alle vingerafdrukjes die we maakten, zijn gewoon allemaal egale vlekjes.
Onze Warre was wel gezegend met veel en donker haar. Hier bewaarden we een lok van (eigenlijk enkele lokken!). Dus zo ontstond het idee om dat in een herinneringsjuweel te laten verwerken. Ik wilde een hangertje laten maken met Warre zijn haarlokje in verwerkt.
Dat was nog een serieuze zoektocht! Ik vond vooral veel bedrijven in Nederland die dit doen, maar een lok van zijn haar opsturen, dat leek me helemaal niets! Dankzij een tip van een vriendin kwam ik gelukkig bij goudsmid Katrien Cambré terecht. Blijkbaar is zij wel wat gespecialiseerd in het maken van herinneringsjuwelen! Katrien is een lieve dame, die naar mijn verhaal luisterde en zo samen met mij een ontwerp bedacht naar Warre zijn geboortekaartje. En zo heb ik dus altijd mijn kleine kangoeroe dicht bij mij.
Armband met zijn naam
Daarnaast kreeg ik van mijn collega’s ook een armbandje met onze Warre zijn naam en een ster op. Ik wilde iets doen met de letter W ofwel Warre zijn volledige naam, dus ik was heel blij met dit cadeau! Waar die vandaan komt, kan ik jullie niet vertellen, maar als je even via google zoekt, kom je op allerlei sites die vergelijkbare juwelen verkopen.
Zowel mijn hangertje als mijn armband zijn voor mij een symbool naar de buitenwereld dat Warre altijd bij mij zal horen. Ze zijn voor mij ook een soort houvast. Ze betekenen meer voor me dan ik soms zelf denk.
Daar werd ik afgelopen week nog maar eens aan herinnerd. Ik moest mijn hangertje namelijk achterlaten voor reparatie. Ik heb er behoorlijk wat tranen voor gelaten, zowel op voorhand als wanneer ik het bij de goudsmid achterliet. Ik voelde me zelfs naakt of onvolledig zonder mijn ketting aan mijn nek. Gelukkig werd er spoed achter de herstelling gezet en kon in het enkele dagen later al terug op halen!
Hopelijk ben ik niet de enige persoon die zoveel belang hecht aan een juweel?
Geef een reactie