Ik heb eindelijk een tattoo (en hij is ook helemaal genezen)! Het is een mini tattoo, maar met veel betekenis. Ik vertel jullie graag het verhaal van mijn puntkomma tattoo, of zoals het in het Engels zo mooi heet ‘a semicolon’.

Drie jaar geleden, voor ik ook maar zwanger was, wilde ik al een tattoo. Eentje die er mij, wanneer nodig, aan zou herinneren dat het leven voort gaat… met of zonder kinderen. Doorgaan met het leven, zonder vast te houden aan ‘wat als’ en ‘wat het leven had kunnen zijn’.