Het hele fertiliteitsverhaal is een zware tocht voor jouw partner en jou. Maar vandaag wil ik toch eens even stilstaan bij het belang van psychosociale of emotionele ondersteuning in het hele ivf verhaal.
In een vorig schrijfsel had ik het over de impact van een ivf-behandeling. Toen haalde ik al aan dat het handig kan zijn om bepaalde zaken te delen met jouw collega’s, alleen voor de praktische kant van de zaak zoals afspraken geregeld krijgen. Maar je bent en blijft een mens van vlees en bloed! Je hebt naast die organisatorische kant mogelijk ook ondersteuning nodig bij de emotionele kant van het verhaal.
Het hele emotionele aspect is namelijk moeilijk alleen te dragen. Het nieuws op zich is al een behoorlijke dobber, want wat voor andere mensen vanzelfsprekend lijkt, is dat voor jou niet. Je kan moeilijk of niet op natuurlijke wijze zwanger worden. Je zal hulp nodig hebben van de medische wereld. Dit kan heel ingrijpend zijn.
Daarnaast zal doorheen het fertiliteitstraject niet altijd alles over rozen gaan. Het kan dat het niet van de eerste keer lukt. Het kan dat de medicatie niet aanslaat. Je kan fout reageren op medicatie. Maar het kan natuurlijk ook gewoon dat je er met iemand over wil praten, je jouw bevindingen wil delen, jouw zorgen, jouw blijdschap, jouw frustratie of boosheid.
Partner in crime?!
De belangrijkste persoon die jou kan ondersteunen is uiteraard jouw partner. Jullie gaan namelijk samen door dit proces en kennen het best de hele medische en organisatorische omkadering. Nu moet ik wel zeggen dat wij het daar in het begin niet altijd makkelijk mee gehad hebben! Je zit namelijk elk met jouw eigen gevoel. Het is niet omdat je hetzelfde doormaakt, dat je ook hetzelfde voelt. Het kan zijn dat iemand zich schuldig voelt. Hopelijk komt het niet vaak voor, maar je kan de andere ook verwijten/de schuld geven.
Dat laatste is bij ons gelukkig nooit het geval geweest. Maar ik kan wel zeggen dat doorheen heel ons traject we ons allebei wel eens schuldig hebben gevoeld. En dat is enorm frustrerend en vooral moeilijk om er met jouw partner over te praten. Want dat is wel het belangrijkste, praten en gevoelens met elkaar delen. Ik moet zeggen dat me dat ook niet altijd even goed lukt of is gelukt in het verleden. Maar wij hebben ondertussen wel een soort van mantra: samen kunnen we het aan!
Met andere woorden voor mij is mijn partner wel de belangrijkste die mee in dit fertiliteitsverhaal gaat. Maar dit wil nog niet zeggen dat hij ook altijd diegene is die mij (de juiste) emotionele ondersteuning kan bieden in ons ivf-traject.
Framily: dé emotionele ondersteuning?
Want hoe goed je ook kan praten met jouw partner, af en toe weet die ook niet hoe te reageren of zegt hij iets fout of kan je toch niet je volledige ei kwijt bij hem. En waar ga je dan naar toe? Bij wie kan je dan terecht? En waarvoor ga je naar hen?
Soms heb je nood aan je frustratie en verdriet te delen. Soms kan het fijn of nodig zijn om jouw verhaal te delen. Het kan namelijk dat je nood hebt aan een begripvolle schouder. Dit heeft bij ons eventjes geduurd, want eerst moet je zelf natuurlijk een beetje vrede nemen met de boodschap: op natuurlijke wijze is het heel moeilijk om zwanger te worden. En dit heeft bij mijn man ook langer geduurd dan bij mij. Maar ik praat nu eenmaal makkelijk over mijn emoties en wat er in mij omgaat met vrienden. En ieder voelt zijn eigen nood het beste aan, want het kan helemaal dat jij hier (nu) geen nood aan hebt. Hopelijk kan je, als je die nood wel hebt, dan bij jouw familie en vrienden (of misschien wel jouw collega’s) terecht. Zij kennen jou vaak door en door en kunnen je meestal de nodige emotionele ondersteuning bieden in jouw persoonlijk ivf-verhaal.
Wie gaat er met mij mee op pad?
Nu ik moet zeggen, mijn verhaal vertellen aan mijn vrienden dat vond ik geen probleem. Mijn fertiliteitsverhaal vertellen, is voor mij ondertussen niet meer dan logisch, het is deel van mezelf, deel van mijn leven. Maar mensen vertrouwen en voor, tijdens of na een behandeling beroep op hen doen dat is wat anders. Je hebt altijd mensen die jou vanaf dan overdonderen met vragen. ‘Waar zit je nu in jouw traject?’ Terwijl ik persoonlijk eerder mensen nodig heb waar ik indien nodig met één woord een hele wereld aan kwijt kan. Waar ik mijn frustraties, ongerustheid, verdriet, bezorgdheid, … mee kan delen, zonder daarvoor advies in de plaats te krijgen. Gewoon een luisterend oor of op onverwachte momenten laten merken ‘ik ben er voor je’. Met andere woorden mensen die mee op mijn pad wandelen, naast me, als houvast, op mijn tempo.
Ik heb dit gelukkig gevonden in een drietal vriendinnen, die ik elk om de beurt of elk met iets specifiek lastig val. Die me soms gewoon laten razen, soms gewoon uit het niets iets bemoedigend sturen, maar wel telkens daar zijn als ik hen nodig heb. Die het ook niet erg vinden als ik even niets met hen deel en er dan ook niet onnodig om vragen, maar die ook heel goed doorhebben wanneer ze dit juist wel moeten doen omdat ik even vast zit.
Dus als je er zelf klaar voor bent en je hebt er nood aan, ga op zoek naar die vriend, die zus, broer, (groot)ouder, die collega die met jou mee op pad gaat. Met andere woorden, de persoon waar jij jouw verhaal aan kwijt kan, waar jij jouw hart kan luchten, die jou kan ondersteunen op moeilijke momenten.
Professionele emotionele ondersteuning
Soms is deze ondersteuning toch niet genoeg. Misschien heb je wel nood aan iets anders? Soms kan je niet bij jouw vrienden en familie terecht. Of is de ondersteuning die zij jou kunnen bieden niet genoeg. Soms loopt de communicatie met jouw partner toch niet zo goed. Of misschien durf je hierover (nog) niet met jouw omgeving te praten.
En dan kan het dat je professionele hulp nodig om jou de emotionele ondersteuning te bieden die jij nodig hebt.
Vraag dan in jouw fertiliteitscentrum zeker naar de psychosociale ondersteuning die zij bieden. De meeste fertiliteitscentra hebben een psycholoog of psychiater waar ze mee samen werken. Deze is op hoogte van het hele fertiliteitsgebeuren en kan jou daarom meer aangepaste hulp bieden. En dat maakt het toch al een pak makkelijker, dat je niet eerst ivf en alles daarrond moet uitleggen.
Is dit niet meteen (of nog niet) jouw ding? Neem dan eens een kijkje op de website van de Verdwaalde ooievaar. Hier vind je heel wat informatie over het psychosociale gegeven van fertiliteit. Maar je kan hier ook terecht voor contact met lotgenoten. Misschien vind je op hun online forum wel de emotionele ondersteuning die jij nodig hebt bij jouw ivf-traject? Dit waren alvast de eerste stapjes die ik zette, op zoek naar ondersteuning en een luisterend oor!
Geef een reactie