Hoe pijnlijk is een zwangerschapsaankondiging voor wensmama’s of sterrenmama’s? Hoe kan je het misschien anders aanpakken? Want uiteindelijk wil je alleen maar positief nieuws delen.
Laatst vertelde ik over welke momenten allemaal moeilijk kunnen zijn voor een sterrenmama. Toen vertelde ik nog niets over hoe pijnlijk een zwangerschapsaankondiging kan zijn. Dit geldt al helemaal als je als wensmama de medische wereld nodig hebt om zwanger te geraken.
Met de neus op de feiten
Wanneer zwanger worden niet zo evident is, kan een zwangerschapsaankondiging vrij pijnlijk zijn. Elke keer weer drukt het je met je neus op de feiten. Dat wat jij zo graag wil en niet (van zelf) lukt, lukt anderen wel. Als mensen er nog bij vertellen dat het een ongelukje was, dan wordt het nog eens extra pijnlijk. Het zorgt er voor dat je jezelf nog maar eens waardeloos voelt.
Terwijl een zwangerschapsaankondiging eigenlijk gewoon een goed-nieuws-show is, die mensen met de wereld willen delen. Toch kan dit voor een wensmama heel moeilijk zijn. Je wil blij zijn voor de andere persoon, maar tegelijkertijd ben je ook zo droevig voor jezelf. Want dit wil jij ook zo graag: een kindje dat in jouw schoot mag groeien, het blijde nieuws met mensen delen, uitkijken naar een klein wondertje. Elke zwangerschapsaankondiging is dan weer een pijnlijke herinnering aan het feit dat dit jou nog niet is gelukt. En dit kan voor veel verdriet zorgen.
Ik heb zo al ettelijke uren wenend achter mijn computerscherm doorgebracht. omdat ik weer eens de zoveelste onverwachte zwangerschapsaankondiging op Facebook zag verschijnen. Elke aankondiging zorgde voor een nieuw dipje, want dan besef je nog maar eens wat je zelf mist.
Live zwangerschapsaankondiging
Ook al maakt een online zwangerschapsaankondiging je droef, het is nog steeds beter dan een onverwachte live aankondiging. Deze vind ik persoonlijk heel heel moeilijk!
Ik snap ergens de mensen wel, ze willen het je persoonlijk meedelen. Maar ik weet nooit hoe ik op zo’n aankondiging zal reageren. En dat maakt het net zo moeilijk en pijnlijk. Je wilt namelijk heel blij zijn voor de andere persoon en hen geluk wensen, maar emotioneel lukt dit niet altijd. Er zijn dagen dat je de positieve kanten van alles ziet en oprecht blij en enthousiast kan reageren. Maar er zijn even goed dagen dat je dit niet kan. Omdat je eerste gedachte dan is: ‘Waarom zij wel en wij niet?’ of ‘Ik wil dat ook’. En ook al is dit menselijk, toch zorgt het er voor dat je dan weer met een schuldgevoel zit ten opzichte van de aankondiger. Want waarom kan je nu niet gewoon blij en enthousiast zijn? Waarom denk je eerst aan jezelf en je eigen wensen?
Ik weet natuurlijk niet hoe het met andere mensen is gesteld, maar mijn gezicht is een open boek. Je merkt het heel duidelijk als ik iets zeg, dat ik niet meen. Dus ik zal die mensen dan wel geluk wensen, maar naar mijn gevoel weer net die paar seconden te laat met woorden of een uitdrukking die uitstralen ‘ik meen dit niet van harte’. Wat dan uiteraard het schuldgevoel nog meer vergroot. Plus dit kan er voor zorgen dat jouw relatie met de blijde boodschapper er onder gaat lijden.
Hoe kan het wel?
Zwangerschapsaankondigingen horen echter bij het leven en je kan ze dus niet uit de weg gaan. En ik wil dat ook zeker niet!
Daarom dat ik al jaren verkondig aan iedereen die het wil horen, laat het mij even persoonlijk via een sms of een mail of een whatsapp weten. Zo kan ik even mijn eigen gevoelens verwerken en een plaatsje geven, moest dit nodig zijn, zonder dat de andere persoon dit moet zien. Zo kan ik nadien wel blij en enthousiast zijn voor je en ook zo reageren. Want het zou zo zonde zijn als een relatie hieronder moet lijden.
Gelukkig heb ik wel wat lieve vriendinnen, die hier in het verleden al rekening mee hebben gehouden. (Ik deed dit trouwens zelf ook toen ik zwanger was van onze Warre.) Maar ik denk dat we dit ook gewoon even aan de hele buitenwereld moeten bekend maken. Dus moest je jezelf hierin herkennen, je mag deze blog gerust delen!
Geef een reactie